فکر می کنم اصولا بهترین زمان برای وبلاگ نویسی برای من درست در اوج عصبانت هام است . فکر می کنم درست اون زمان می تونم بهترین چیز ها رو بنویسم . می تونم به راحتی فحش بدهم به راحتی هر چه که دلم بخواهد بنویسم و می توانم خیلی راحت و بدون پشیمانی داد بزنم که مرده شور هیکلت را ببرند و از این دست چیزها.می دانم اینها را که همیشه می گویم ولی وقت عصبانیت بلند گفتن این چیزها در آرام شدن روح و روان آدم خیلی کمک می کند به هر حال.

همیشه در اوج عصبانیت دلم می خواسته بزنم مثلا یک چیزی را خرد و خاکشیر کنم ولی توی همان اوج عصبانیت هم فکر کردم که خوب اگه من بزنم الان این ماسماسک رو خرد کنم اگه بعدا نتونم دوباره مثلشو بخرم چه گلی باید به سر بگیرم؟ودقیقا همین فکر میرینه به تمام عصبانیتهای من .

دارم تصمیمات گنده ای واسه بقیه زندگیم می گیرم.